بسیاری از مطالعات نشان داده اند که کودکان و بزرگسالان مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم (ASD) به موسیقی خوب پاسخ می دهند. اغلب افرادی که مبتلا به اوتیسم هستند، به طور موثری به موسیقی پاسخ می دهند ..

موسیقی تعاملات اجتماعی را بهبود می بخشد

مطالعه ای که در سال 2009 توسط کیم، انجام شد، دریافتند که کودکان مبتلا به اوتیسم علائم احساسی و اجتماعی بیشتری در جلسات موسیقی درمانی دارند نسبت به جلسات بازی بدون موسیقی. این کودکان نیز به درخواست های درمانگر بیشتر در طول درمان موسیقی پاسخ دادند نسبت به جلسات بازی بدون موسیقی.

علاوه بر این، یک درمانگر ماهر می تواند موسیقی را با کودکان برای افزایش تعامل اجتماعی و بهبود مهارت های اجتماعی استفاده کند.  موسیقی و بازی های حرکتی،  یک ابزار مهم در افزایش یادگیری گوش دادن و آواز خواندن میباشند که می تواند تعامل را افزایش دهد.

موسیقی می تواند رفتار را بهبود بخشد.

در یک مطالعه 2012 در مورد 41 کودک مبتلا به اوتیسم طی یک دوره 10 ماهه، به نظر می رسد که جلسات موسیقی درمانی هفته ای یکبار میتواند رفتار کلی را بهبود می بخشد، به خصوص  بهبود در رفتار های ناخوانده بسیار چشمگیر است . کودکان در این مطالعه یک هفته یکبار جلسات موسیقی درمانی را یک بار انجام دادند و  رفتارهایی نظیر بیقراری، تحمل پایین وخستگی کنترل شد.بیش از نیمی از گروه پس از جلسات موسیقی درمانی با یک یا دو امتیاز در مقیاس بهبود یافتند.

موسیقی می تواند ارتباط برقرار کند.

بیش از سی درصد کودکان مبتلا به اوتیسم نمی‌توانند صحبت کنند و بسیاری از کودکان با عملکرد پایین به دنبال دستورات شفاهی هستند و با آگاهی اجتماعی مانند درک زبان بدن زمان دشواری دارند.

وان و همکاران آل (2004) موسیقی را برای بهبود دستور پذیری شنیداری ، با اتصال بخش های شنوایی و حرکتی مغز پیدا کرده است که می تواند به بهبود درک فرمان های کلامی کمک کند. با جفت شدن موسیقی با اعمال و با تمرین تکراری، مسیرهای مغزی که لازم است صحبت کنند، تقویت و بهبود می یابد.

موسیقی می تواند اضطراب را کاهش دهد.

کودکان مبتلا به اوتیسم نسبت به کودکان متوسط ​​بیشتر حساس به اضطراب هستند، زیرا آنها قادر به فیلتر کردن محرک های تحریک کننده نیستند. یک مطالعه چهار هفته ای که در سال 2006 در دانشگاه ویسکانسین لا کراس انجام شد، موفقیت اولیه در کاهش اضطراب در بیماران مبتلا به اوتیسم را از طریق موسیقی درمانی دریافت کرد. پس از 16 جلسه کوتاه و 20 دقیقه ای که در طی آن بیماران درمان به موسیقی ریتمیک گوش می دادند، شرکت کننده هایی که درمان دریافت می کردند، رفتارهای مرتبط با اضطراب را کاهش دادند.

به نظر می رسد که موسیقی کلاسیک و یا موسیقی با ریتم پایدار بهترین راه برای کاهش اضطراب در کودکان مبتلا به اوتیسم به علت قابل پیش بینی بودن ریتم موسیقی است.

موسیقی سرگرم کننده است

شاید مهمتر از همه، موسیقی درمانی برای کودکان مبتلا به اوتیسم جذاب و لذت بخش است. موسیقی درمانی می تواند تغییرات در رفتار اجتماعی و توانایی های شناختی را تنها از طریق جلسات مکرر و طولانی مدت ایجاد کند - و بهترین راه برای حفظ کار کودکان در چیزی، اطمینان از آن است که از آن لذت ببرند. تقریبا مانند شکل دیگری از بازی، موسیقی درمانی چیزی است که بچه های اوتیسم می توانند بدون داشتن احساس تحمیل وظیفه به کار خود مشغول شوند.

موسیقی یک راه موثر برای برقراری ارتباط با کودکان مبتلا به اوتیسم است. به نظر می رسد که موسیقی درمانی می تواند مهارت های اجتماعی، رفتار، اضطراب و غیره را بهبود بخشد و ممکن است یکی از درمانهایی باشد که می تواند به کمک کودک مبتلا به اونیسم بشتابد، زمانی که هیچ درمان دیگری نباشد

فرهنگ محمدخانی کاردرمانگر