بطور کلی برنامه های ورزشی افراد سندرم داون دنبال کننده هدفهای ذیل میباشد:

۱.ایجاد تمریناتی جهت بکارگیری عضلات بزرگ و عضلات کوچک و کسب مهارت در جهت هماهنگی حرکتی:

_چهار دست و پا راه رفتن

_گردانیدن سر و گردن (چپ،راست،جلو،عقب)

_پرتاب کردن و گرفتن توپ به فرمهای مختلف

_روی یک پا مدتی ایستادن

_به عقب و جلو قدم برداشتن

_پریدن از روی موانع

_خزیدن

_بالا پریدن با یک یا دو پا

۲.ارائه برنامه های پرتحرک بدنی به منظور کاهش یا تخلیه هیجانی:

در این زمینه میتوان برنامه های پیاده روی و کوه پیمایی (در حد تعارف)استفاده نمود.

۳.ایجاد حس تعاون در کودکان،با ارائه مسابقات دسته جمعی ورزشی:

در این نوع بازیها بایستی فعالیتها  براساس تعاون،رسیدن به نتیجه ای مطلوب را همراه داشته باشد و در طی جریان بازی این فکر که برای رسیدن به هدف،بایستی به کمک همدیگر به فعالیت ادامه داد به کودکان القاء گردد.نوع بازیها دسته جمعی بوده،دو گروه را برای رسیدن به مقصود نهایی در مقابل هم قرار دهد؛بطور مثال مسابقات طناب کشی،فوتبال.

٤.ایجاد حس رقابت در کودکان با ارائه مسابقات ورزشی:

از انواع ورزشهای دو و میدانی و دوچرخه سواری در این مورد میتوان استفاده نمود. علاوه بر انجام تشویق کلامی و کشیدن هورا اهداء جوایزی هر چند جزئی به برندگان خالی از لطف نیست.در انتخاب کودکانی که با یکدیگر به رقابت میپردازند،حتی الامکان باید سعی گردد در شرایط مساوی بوده،پا به پای هم به رقابت بپردازند.

۵.پرورش استعداد ورزشی خاص:

در صورت برخورد با استعداد در موردی خاص در کودک، پرورش آن در کنار سایر برنامه ها،باعث ایجاد روحیه ای بهتر در کودک میگردد.