این بیماری اولین بار تحت عنوان تخریب غضروف مفصلی پاتلا توضیح داده شد، اصطلاحات متعدد دیگری جهت توصیف حالت کوندرومالاشی پاتلا عنوان شده که عبارتند از: پاتلوفمورال سندرم، پاتلو فمورال آرترالژی،

دیسیلازی اکستانسور مکانیسم، سندرم درد قدام زانو و غیره... که به طور شایع پذیرفته شده نیستند.

 

در کوندرومالاشی پاتلا تغییر ضایعه ی اولیه، تغییر در ماده زمینه ای و فیبرهای کلاژن در سطح عمقی غضروف مفصلی است و لذا عده ای عنوان «تخریب زمینه ای» را برای توصیف آن برگزیده اند و این یک اختلال لایه های عمقی غضروف است که تنها در مراحل نهایی سطح آن را فرا می گیرد، بعضی بیماران با تغییرات بسیار مختصر در سطح مفصلی دارای علائم گسترده مفصل پاتلوفمورال هستند و بالعکس برخی از بیماران که هیچ گونه دردی در مفصل پاتلوفمورال احساس نمی کنند دارای تغییرات وسیع در آن مفصل می باشند لذا کوندرمالاشی پاتلا حالت پاتولوژیک غضروف مفصلی آن را توصیف می نمایند و نه سندرم بالینی را.

انواع و علت:

تقسیم بندی های مختلفی برای کوندرومالاشی ذکر شده است که یا بر اساس تغییرات غضروف و یا بر اساس اندازه ضایعه است ولی به طور کلی:

Grade I: تغییرات مختصر غضروف مفصلی و غضروف ممکن است نرم شدگی در یک ناحیه کوچک داشته باشد و سطح آن آسیب های خیلی کم و یا بدون آسیب است.

Grade II: شامل یک ناحیه از فیبریلاسیون یا شکاف و ناهمواری سطحی است.

Grade III: شکاف های روی غضروف در حدی است که به حد استخوان زیر غضروف می رسند.

Grade IV: در این تیپ، غضروف مفصلی ناپدید شده است و استخوان زیرین کاملا پیداست و دچار خوردگی شده است.

علائم کلینیکی:

بیشتر بیماران کوندرومالاشی، یک ناراحتی و درد مبهم را عنوان می کنند که در سطح قدامی زانو متمرکز بوده و بیشترین میزان درد هم به دنبال نشستن در یک حالت خاص به مدت طولانی ایجاد می شود.

-        ممکن است خشونت در مفصل پاتلوفمورال لمس شود.

-        ممکن است بیمار حالت catching (وقفه در حرکت) و یا giviny way (خالی شدن زیر زانو) در فعالیت داشته باشد که این درد و giviny way در هنگام پایین رفتن از پله بیشتر است.

-        ممکن است تورم در مفصل زانو بینیم که در اثر تجمع مایع در مفصل زانو ایجاد شده است.

-        درد و اختلالات بیومکانیکال غضروف مفصلی که این اختلالات باعث تغییرات در الگوی انتقال بار و فشار به استخوان ها می شود.

درمان:

درمان کوندرومالاشی کشکگ بستگی به سطح درگیری غضروف مفصل دارد.

در اغلب موارد درمان غیر جراحی است و به صورت استفاده از داروهای ضد التهاب، ورزش هایی برای تقویت عضله چهار سر ران و کشش عضلات پشت زانو و نیز آموزش های مربوط به بهبود سبک زندگی و نحوه انجام صحیح فعالیت های روزمره زندگی می باشد.

درمان جراحی بر دو اساس است:

1-   درمان اختلالات آناتومیک مثل بد شکلی ها و بد راستایی های استخوانی و مفصلی

2-   درمان غضروف صدمه دیده.

درمان توانبخشی شامل کاردرمانی و فیزیوتراپی هم جهت تقویت عضلات مفید و موثر است