تغذیه در سندرم داون:
بیشتر تحقیقات در 1980 روی اثرات استفاده از مقادیر بسیار زیاد ویتامین و مواد معدنی و تأثیرات رایجشان روی IQ و عملكرد روانی افراد مبتلا به سندرم داون متمركز شده بود.
چون بیشتر این مطالعات صرفا روی ویتامین ها و مواد معدنی تكمیلی تكیه می كرد و نقش اسید آمینه های تكمیلی بررسی نشده بود، اثرات سودمندی را نشان نداد.
مطالعات اخیر غیر طبیعی بودن سطح اسیدهای آمینه در پلاسما و ادرار افراد مبتلا به سندرم داون را نشان می دهد. از این گذشته، تحقیقات تأثیرات اختصاصی راههای فرعی متابولیسم را در سندرم داون مشخص می كند.
تغذیه ای مشتمل بر ویتامین ها- مواد معدنی- آنتی اكسیدانت ها و آمینو اسیدها نقش كلی در این مسیر دارد.
بسیاری از كودكان مبتلا به سندرم داون از بیماریهای سوء جذب- سلیاك و عدم تحمل لاكتوز رنج می برند. بنابراین گاهی استفاده از تمام مواد مغذی مورد احتیاج در یك برنامه غذایی روزمره ممكن نیست.
هر برنامه غذایی خاص باید با نظارت پزشك خانوادگی این افراد باشد.
فرد مبتلا به سندرم داون ممكن است از مشكلات تغذیه ای دیگر كه باعث چاقی یا یبوست می شود رنج ببرد.
برای كاهش وزن این كودكان نكات زیر توصیه می شود:
1- بهبود رژیم غذایی و رفتارهای تغذیه ای كه شامل یك رژیم غذایی متعادل با كالری كاهش یافته است، با توجه به وجود یا عدم وجود بیماریهای زمینه ای مثل دیابت- عدم تحمل لاكتوز- افزایش فشار خون ...
2- افزایش فعالیتهای فیزیكی وابسته به روش زندگی.
3- كاهش رفتارهای بی تحركی.
4- حمایت و همراهی خانواده.
برای اصلاح یبوست در این كودكان نكات زیر توصیه می شود:
1- مصرف فیبر كه در انواع سبزیجات و میوه ها فراوان است.
2- در صورت وجود علل زمینهای بوجود آورنده یبوست، باید علت زمینه ای نیز درمان شود.
این علل شامل:
1- كالبد شناختی مثل: آبسه- شقاق مقعد- ...
2- متابولیك مثل: بیماری سلیاك- فیبروز كیستیك- كمبود پتاسیم- ...
3- غددی مثل: دیابت شیرین- كم كاری تیروئید- پركاری پاراتیروئید.
4- نوروپاتیك: فلج مغزی- میلومنتگوسل.
5- نوروپاتی های كولون: هیرشپرونگ- سایر بیماریها.
6- مصرف داروها: ضد افسردگیها- داروهای ضد پرفشاری خون- آهن... می شود.
معلمین مدارس، در تماس روزانه با كودكان هستند و به عنوان مثال مربیان بهداشت مدارس در بهترین جایگاه برای ردیابی كودكان با مشكلات تغذیه ای می باشند. ایشان طی یك برنامه طرح ریزی شده با توجه به مشكلات زمینه ای كودكان مبتلا به سندرم داون در مراحل نخست كمك به پیشگیری از این مشكلات تأثیر گذار هستند.
این مداخلات شامل: آموزشهای مربوط به رژیم غذایی- فعالیت فیزیكی و سایر اجزای آموزشی و روانشناختی است.
تلاش هایی كه فعالیت فیزیكی و اعتماد به نفس را تشویق می كنند می توانند نگرانی های موجود درباره پیشرفت به سمت اختلالات غذا خوردن 4 را به حداقل برسانند.
ماهنامه تعلیم و تربیت استثنایی
ترجمه:بهنود اسدی کارشناس کاردرمانی این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید