محیط زندگی افراد ناتوان و معلول باید حائز شرایط ویژه ای باشد لذا به چند نکته مهم در این خصوص اشاره میکنیم:

-        نزدیک وسایل حمل و نقل عمومی باشد.

-        محل ورودی هم سطح خیابان باشد و یا دارای سطح شیبدار جهت سهولت در رفت و آمد باشد.

-        فاصله بین پاگردها و ورودی راهروها کم باشد.

-        راهروها و گذرگاه ها تا حد ممکن مسطح و هموار باشند.

-        اتاق ها وسیع و گذرگاه ها پهن باشد.

-        ساختمان دارای یک وسیله بالا برنده مانند آسانسور باشد و یا در کنار پلکان سطح شیبدار موجود باشد.

-        سطح زمین و کف اتاق ها و راهروها بدون دست انداز باشد.

-        خطر لغزش در ورودی درها و لبه ها نباشد.

-        تا حد ممکن درب ها اتوماتیک و یا از جنس سبک باشند.

-        صندلی های نشیمن و مبلمان راحت باشد و با ارتفاع مناسب باشند.

-        داخل حمام و دستشویی صندلی های راحت موجود باشد.

-        جهت معلولینی که در راه رفتن مشکل دارند پلکان و سطوح نرده گذاری شوند. (پارالل)

-        کلید و پریزها در سطحی قرار بگیرند که در دسترس فرد باشند.

-        وسایل آشپزخانه مانند یخچال، گاز، شیر آب از نوعی انتخاب شوند و به گونه ای قرار گیرند که دسترسی فرد معلول به آنها به سادگی امکان پذیر باشد.