بیماری پارکینسون یک اختلال عصبی پیشرونده است. اولین علائم این بیماری مشکلات حرکتی است.

حرکات نرم و هماهنگ عضلات بدن توسط ماده ای در مغز به نام دوپامین تامین می شود. دوپامین در بخشی از مغز به نام "جسم سیاه" تولید می شود.

در پارکینسون سلولهای جسم سیاه شروع به مردن می کنند. وقتی این اتفاق می افتد ، سطح دوپامین کاهش می یابد. وقتی 60 تا 80 درصد کاهش یافتند ، علائم پارکینسون ظاهر می شود.

در حال حاضر هیچ درمان قطعی برای پارکینسون وجود ندارد ، بیماری که مزمن است و با گذشت زمان بدتر می شود. سالانه بیش از 50،000 مورد جدید در ایالات متحده گزارش می شود. اما حتی ممکن است موارد بیشتری وجود داشته باشد ، زیرا پارکینسون اغلب به درستی تشخیص داده نمی شود

آیا بیماری پارکینسون قبل از ابتلا قابل تشخیص است؟بله، با یک آزمایش ساده می توانید از ابتلا به بیماری پارکینسون در 10 سال آینده باخبر شوید

رابطه بین حس بویایی و بیماری پارکینسون

هنگامی که صحبت از حواس 5 گانه می شود، توانایی بویایی ما معمولا فراموش می شود، مگر این که با بویی ناخوشایند روبرو شویم. با این حال، تحقیق جدید نشان می دهد که این حس می تواند برای تشخیص بیماری پارکینسون، 10 سال قبل از شروع علایمش از قبیل لرزش و سفتی، مورد استفاده قرار بگیرد. 

در یک مطالعه که به صورت آنلاین در مجله عصب شناسی (Neurology) منتشر شد، محققان بیان می کنند که آزمایشی طراحی کرده اند که می تواند میزان حس بویایی را تشخیص دهد که منجر به تشخیص زودهنگام و درمان می شود. در این آزمایش، آنها متوجه ارتباط بین بویایی ضعیف و پارکینسون که در مردان بیشتر است، شده اند، ولی دلیل آن را نمی دانند. طبق گزارش بنیاد ملی پارکینسون، پارکینسون یک بیماری مغزی عصبی است که درمانی ندارد و از عامل بوجود آمدن آن هم اطمینان نداریم.

به گفته هونگ لی چن این (Honglei Chen in) نویسنده این مطالعه، مطالعات قبلی، پیش بینی بیماری پارکینسون را 4 تا 5 سال بعد از تست بویایی پیش بینی می کردند. مطالعه ما احتمال خطر ابتلا به این بیماری را خیلی زودتر تشخیص می دهد.

در این تحقیق، تیم روی 1462 نفر با میانگین سنی 75 انجام شد و از آن ها خواسته شد بوهایی رایج مثل لیمو، بنزین، پیاز و دارچین را تشخیص دهند. داوطلبان به طور متوسط تا 10 سال تحت پیگیری قرار گرفتند.

در طی یک دهه، افرادی که امتیاز پایینی در تست بویایی بدست آورده بودند، نسبت به افرادی که امتیاز خوب و متوسط داشتند، بیشتر به بیماری پارکینسون مبتلا شدند. به نظر می رسد که این رابطه در مردان سفید پوست بیشتر از مردان سیاه پوست است. این نتایج حتی بعد از در نظر گرفتن سایر عواملی که می توانند خطر ابتلا به پارکینسون را بیشتر کنند، ثابت باقی ماند. عواملی از قبیل سیگار کشیدن، نوشیدن قهوه و سابقه جراحت جدی به سر.


با این که درمانی برای بیماری وجود ندارد، ولی درمان هایی برای کاهش علایم وجود دارد که شایع ترین این علائم عبارتند از:_ لرزش دست ها.
_ لرزش بازوها.
_ لرزش پاها.
_ لرزش صورت و فک. 
_ سفتی بازوها.
_ سفتی پاها یا بدن. 
_ کندی حرکت. 
_ تعادل و هماهنگی ضعیف.

تست آزمایشگاهی برای تشخیص این شرایط وجود ندارد و پزشکان معمولا تا زمانی که علایم بروز نکند، قادر به تشخیص آن نیستند. با این حال، چندین سال بعد از شروع بیماری، آسیب های عصبی بروز می کنند که باعث سخت تر شدن درمان می شود.

تیم تاکید می کند، همه کسانی که امتیاز پایینی در تست بویایی بدست آوردند دچار بیماری نشدند. با این حال، عدد بدست آمده به اندازه کافی بزرگ بوده که همبستگی بین این دو را تایید کند، محققان امید دارند که در آینده بتوانند دلیل این ارتباط را کشف نمایند.

 

ترجمه تیم پژوهشی مرکز جامع توانبخشی ایران