جدیدترین روش های تشخیص بیش فعالی و کم توجهی کودکان
- توضیحات
بیش فعالی یا اختلال نقص توجه نوعی بیماری است که به مغز مربوط می شود و هیچ بررسی و تشخیص ساده‌ای برای این بیماری وجود ندارد در صورتی که یک کودک بیش از ۶ ماه علائم کم توجهی را نشان دهد
معمولاً پزشکان تشخیص بیش فعالی را برای او بدهند.
کودکان بیش فعال خیلی ساده تمرکز خود را در انجام فعالیت های خود از دست میدهند تحقیقاتی که توسط دانشمندان انجام شده است نشان داده است که مغز کودکان adhd با سایر کودکان در نوع ساختار کمی متفاوت است به همین دلیل این محققین معتقدند که با بررسی های مغز کودکان بیش فعال می توان به وجود این نوع بیماری پی برد.
یکی از بررسی های استاندارد که توسط سازمان غذا و داروی آمریکا تایید شده است الکتروانسفالوگرام یا EEG میبباشد که در سال ۲۰۱۳ پیشنهاد شد.
این سیستم دو نوع امواج ایجاد می کند امواج آهسته به نام امواج تتا و امواج سریع
متخصصین مرکز جامع توانبخشی ایران با سابقه بیش از دو دهه فعالیت در زمینه کاردرمانی و گفتار درمانی کودکان بیش فعال آمادگی ارائه مشاوره و پذیرش کودکان شما می باشند در صورتی که شبهه ای در خصوص کودک خرد در زمینه بیش فعالی دارید با متخصصین ما تماس بگیرید
EEG چیست؟
EEG وسیله ای است که برای تشخیص تشنج و سر استفاده می شود همچنین بسیاری از پزشکان برای پی بردن به وجود تومورهای مغزی و همچنین تشخیص اختلالات خواب از این دستگاه استفاده می کنند.
عملکرد دستگاه به این شکل است که متخصص الکترودهایی را روی مغز جایگذاری می کند این الکترودها به واسطه سیم هایی به دستگاه اصلی متصل می‌شوند و امواج را بر روی یک دستگاه رایانه ای ثبت می کنند این دستگاه ایمن و بدون درد است
تشخیص adhd چگونه به واسطه دستگاه EEG به حقیقت می پیوندد
این دستگاه با ثبت امواج آهسته و سریع و مقایسه نسبی این دو با هم می تواند داده های ارزشمندی را به پزشک ارائه دهد.
محققان معتقدند که در افراد adhd این نسبت با سایر کودکان متفاوت است.
تحقیقات تکمیلی در این زمینه
در یک مطالعه تحقیقاتی که بر روی ۲۰۰ نفر انجام شد نشان داده شد که بررسی مغز کودکان adhd با سایر کودکان توسط EEG متفاوت است.
با این حال برخی دیگر از محققین هم معتقدند که این روش نمی تواند یک روش مطمئن برای تشخیص بیش فعالی در کودکان باشد چرا که امواج مغزی می‌تواند تحت تاثیر بسیاری از موارد نظیر خواب آلودگی نتایج متفاوتی داشته باشد.
با ای حال هنوز بسیاری از پزشکان معتقدند که روش های تشخیصی زیر که منطبق با استاندارد های علمی است بسیار دقیق تر و موثر تر است:
1) بی توجهی: شش تا (یا بیشتر) از علائم بی توجهی زیر حداقل به مدت شش ماه به درجاتی که غیرانطباقی و ناهماهنگ با سطح رشدی است دوام داشته است:
- غالبا از توجه کافی به جزئیات درمی ماند یا سایر فعالیت ها اشتباهات ناشی از بی دقتی مرتکب می شود.
- غالبا از حفظ توجه بر روی تکالیف یا فعالیت های مربوط به بازی ها ناتوان است.
- غالبا به نظر می رسد وقتی مستقیما با او صحبت می شود گوش نمی دهد.
- غالبا دستورالعمل ها را کامل اجرا نمی کند. کار درسی، وظایف و تکالیف محیط کار را تکمیل نمی کند (نه به دلیل رفتار مقابله ای یا نفهمیدن دستورات)
- غالبا در سازماندهی تکالیف و فعالیت ها ناتوان است.
- از تکالیفی که نیازمند فعالیت ذهنی مستمر است اجتناب می کند، نفرت دارد یا در اقدام به آن مردد است (مثل کاردستی در مدرسه یا تکالیف خانگی)
- غالبا اشیاء لازم برای انجام تکالیف و فعالیت ها را گم می کند (مثل تکالیف درسی، مداد، کتاب یا وسایل آموزشی)
- محرک های برونی غالبا حواسش را به آسانی پرت می کند.
- در فعالیت های روزمره غالبا فراموشکار است.
- غالبا دست ها و پاهایش بی قرار است و روی صندلی وول می خورد.
- غالبا در کلاس یا جاهای دیگری که انتظار می رود شخص نشسته باقی بماند صندلی خود را ترک می کند.
- در جاهایی که مناسبتی ندارد می رود یا از در و دیوار بالا می رود (در نوجوانان و بزرگسالان ممکن است محدود به احساس ذهنی بی قراری باشد).
- غالبا در اشتغال بی سر و صدا به فعالیت های تفریحی و بازی ناتوان است.
- غالبا در حال حرکت است و به نظر می رسد موتوری به حرکتش وامی دارد.
- غالبا زیاد حرف می زند.
- غالبا قبل از این که سؤال تمام شود جواب هایی می پراند.
- غالبا در انتظار کشیدن برای نوبت ناتوان است.
- غالبا حرف دیگران را قطع کرده یا مداخله می کند (مثلا خود را در مکالمات یا بازی ها داخل می کند).
2) بیش فعالی- تکانشگری: شش تا (یا بیشتر) از علائم بیش فعالی- تکانشگری زیر حداقل به مدت شش ماه به درجاتی که غیر انطباقی و ناهماهنگ با سطح رشدی است دوام داشته است:
پیش فعالی
تکانشگری
ب) برخی علائم بیش فعالانه، تکانشی یا بی توجهی منجر به اختلال، قبل از هفت سالگی وجود دارد.
ج) تخریب کم و بیش ناشی از علائم در حداقل دو محیط (مثل مدرسه (یا کار) و خانه) وجود دارد.
د) باید قرائن آشکار تخریب قابل توجه بالینی در عملکرد تحصیلی، اجتماعی یا شغلی وجود داشته باشد.
ه) علائم مختصرا در جریان اختلال نافذ مربوط به رشد، اسکیزوفرنی یا اختلالات سپکوتیک دیگر روی نداده و اختلال روانی دیگری (مثل اختلال خلقی، اختلال اضطرابی، اختلال تجزیه ای یا اختلال شخصیت) توضیح بهتری برای آن نیست.
برحسب نوع کدگذاری نمائید.
اختلال بیش فعالی/ کمبود توجه، نوع مرکب
اگر در 6 ماه گذشته هم ملاک A1 و هم A2 وجود نداشته است.
اختلال بیش فعالی/ کمبود توجه، عمدتا نوع بی توجه:
اگر در 6 ماه گذشته ملاک A1 وجود داشته و اما A2 وجود نداشته است.
یادآوری کد گذاری: برای افرادی (به خصوص نوجوانان و بزرگسالان) که علائم آنها فعلا شامل ملاک های کامل نمی گردد عبارت «بهبود موقت نسبی» باید ذکر شود.
ترجمه و گردآوری تیم پژوهشی موسسه ایران
از مقاله زیر هم دیدن کنید:
آیا ساختار مفز کودکان بیش فعال متفاوت است؟