اختلال پردازش شنیداری (APD) زمانی است که افراد در درک صداهای گفتاری از جمله کلمات گفتاری مشکل دارند.

در واقع در شنیدن مشکل ندارند در هماهنگی بین شنیدن و تمایز و شناسایی و درک اطلاعات شنوایی دریافت شده ، اختلال ایجاد می شود و نمی ‌توانند آنچه را که می‌ شنوند، به همان اندازه ای که دیگران درک می کنند ، درک کنند. مغز صداها را به روش معمول نمی شنود.

یک مشکل شنوایی است که حدود 3 ٪ -5 ٪ از کودکان در سن مدرسه را تحت تأثیر قرار می دهد. پسران بیشتر از دختران آن را دارند. این اختلال می تواند منجر به تأخیر در یادگیری شود ، بنابراین کودکانی که آن را دارند ممکن است به کمی کمک اضافی در مدرسه نیاز داشته باشند. اختلال پردازش شنیداری (APD) اغلب در دوران کودکی شروع می شود ، اما ممکن است برخی از افراد در سنین بالا دچار این اختلال شوند.

پردازش شنیداری چیست؟

پردازش شنیداری به عنوان یک مهارت پیش کلامی شناخته می شود. کودکان یاد می گیرند صدای یک بزرگسال یا خواهر یا برادر را تشخیص دهند و آن را از سایر صداها متمایز کنند و بتوانند آنچه گفته می شود را بفهمند و درک کنند. این مهارت در ارتباطات مورد نیاز است زیرا کودک باید توانایی تمایز بین صداها و صدای فرد گوینده و آنچه گفته می شود را داشته باشد.

جنبه های اصلی پردازش شنیداری عبارت است از:

آگاهی شنیدرای

• توانایی تشخیص صدا
• تعیین جهت (اینکه صدا از کجا می آید)
• توانایی گوش دادن به مهم ترین صدا بدون توجه به صداهای پس زمینه

تمیز / تشخیص شنیداری

• توانایی تمایز بین صداهای شنیده شده در محیط. به عنوان مثال: صدای گفتار و حیوانات
• توانایی تمایز بین صداهای گفتاری مثل تمیز شنیداری بین صداها در کلمات سیر و شیر.
• توانایی تشخیص تفاوت ها در سایر جنبه های گفتار مانند زیر و بمی، لحن.

درک شنیداری

• توانایی درک جملات طولانی تر
• توانایی درک جملات پیچیده تر
• توانایی مکالمه (درک اطلاعات شنیداری و انتقال اطاعات متناسب با موارد درک شده)
• توانایی پیروی از دستورالعمل ها
• توانایی به خاطر آوردن اطلاعاتی که شنیده اید نه فقط برای مدت زمان کوتاه بلکه پس از یک دوره طولانی
• توانایی پردازش، درک، به خاطر سپردن، یادآوری و طبقه بندی به منظور افزایش مهارت های یادگیری و ارتباطی

علائم اختلال پردازش شنیداری (APD) در کودکان چیست؟

علائم اختلال پردازش شنیداری (APD) می تواند از خفیف تا شدید باشد .کودکانی که دچار اختلال پردازش شنیداری (APD) هستند ، ممکن است درک مواردی ، مشابه موارد زیر برایشان مشکل باشد:

• در درک صحبت افراد دیگر در مکان های پر سر و صدا مشکل داشته باشند.
• افراد با لهجه های زیاد یا گویندگانی که سریع صحبت می کنند.
• در تشخیص کلماتی که صداهای مشابه دارند ، مشکل داشته باشند.
• در هنگام اجرای دستورالعمل های گفتاری بخصوص اگه چند مرحله ای باشد ، دچار مشکل شوند.
• عمل گوش دادن و عملکرد کودک در محیط های ساکت تر بهبود می یابد.
• کودک در املا نوشتن مشکل دارد.
• دنبال کردن مکالمات برای کودک سخت است.

اختلال پردازش شنیداری (APD) یک مشکل شنوایی نیست. افراد مبتلا به این بیماری معمولاً شنوایی طبیعی دارند.

دلایل اختلال پردازش شنیداری در کودکان

پزشکان دقیقاً نمی دانند چه عواملی باعث اختلال پردازش شنیداری (APD) می شود ، اما ممکن است :

• پس از عفونت های مزمن گوش ، مننژیت یا مسمومیت با سرب اتفاق بیفتد.
• برخی از افرادی که بیماری های سیستم عصبی مانند MS دارند ، ممکن است دچار اختلال پردازش شنیداری (APD) شوند.
• تولد زود هنگام یا وزن کم هنگام تولد
• آسیب به سر
• ژن ها (اختلال پردازش شنیداری/APD ممکن است در خانواده ها وجود داشته باشد).

آزمایشات مربوط به تشخیص اختلال پردازش شنیداری (APD) در کودکان

پزشک شما می تواند از یک آزمایش شنوایی استفاده کند تا ببیند آیا مشکلات فرزند شما ناشی از کم شنوایی است ، اما فقط یک متخصص شنوایی یعنی شنوایی شناس ، می تواند اختلال پردازش شنیداری (APD) را تشخیص دهد. در آزمایش اختلال پردازش شنیداری (APD) ممکن است از فرزند شما خواسته شود:

• با سر و صدای پس زمینه به گفتار گوش دهد و سپس به سوالات پاسخ دهد.
• تغییرات کوچک در صداها را نشان دهد.
• جاهای خالی کلمات شنیده شده را پر کند.

آزمایش های دیگر ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• الکترودهای بدون درد را به گوش و سر فرزند شما وصل می کند تا نحوه واکنش مغز او به صدا را اندازه گیری کند.
• تست های گفتار و زبان
• تست های حافظه ، حل مسئله

آزمایش های اختلال پردازش شنیداری (APD) معمولاً روی کودکان زیر 7 سال انجام نمی شود زیرا ممکن است پاسخ آن ها به آزمایش گوش دادن ، در این سن دقیق نباشد. آزمایشات جدیدتر الکتروفیزیولوژی ( از الکترودهای غیر تهاجمی برای بررسی پاسخ دادن به گفتار استفاده می کنند) می توانند اطلاعات اولیه در مورد سیستم شنوایی مرکزی در بچه های کوچکتر از 7 را ارائه دهند.

سیستم شنوایی تا حدود 14 سالگی به طور کامل رشد نیافته است. بسیاری از کودکان مبتلا به اختلال پردازش شنیداری (APD) همزمان با بالغ شدن سیستم شنوایی خود می توانند مهارت های شنوایی بهتری را به مرور زمان کسب کنند.

درمان اختلال پردازش شنیداری (APD) در کودکان

هیچ درمانی برای اختلال پردازش شنوایی (APD) وجود ندارد اما مواردی وجود دارد که رعایت آن ها می تواند برای کودک کمک کننده باشد.

کارهایی که می توانید برای کمک به اختلال پردازش شنوایی (APD) انجام دهید:

حمایت در کلاس درس: استفاده از دستگاه های الکترونیکی می تواند به فرزند شما کمک کند تا صدای معلم را با وضوح بیشتری بشنود. این دستگاه ها کمک می کند صدای پس زمینه را کم کند و صدا را واضح تر کند تا کودک بتواند آن را درک کند. همچنین معلمان آن ها می توانند راه هایی را برای کمک به این کودکان انجام دهند مثل نشاندن این کودکان در جلوی کلاس و محدود کردن سر و صدای پس زمینه در کلاس یا معلم تا جایی که ممکن است گفتار خود را با سرعت آهسته بیان کند.

تقویت مهارت های دیگر: مواردی مانند حافظه ، حل مسئله و سایر مهارت های یادگیری می تواند به فرزند شما کمک کند تا بهتر با اختلال پردازش شنیداری (APD) برخورد کند.

گفتار درمانی: گفتاردرمانی می تواند به کودک شما کمک کند تا صداها را تشخیص دهد و مهارت های مکالمه را بهبود بخشد. و با حمایت از او مهارت های خواندن و نوشتن کودک شما را تقویت کند.

با رویکرد های درمانی مناسب ، بچه های دارای اختلال پردازش شنیداری (APD) می توانند در مدرسه و زندگی موفق باشند. همچنین تشخیص زود هنگام اختلال مهم است. اگر زود هنگام تشخیص داده نشود و مدیریت نشود ، کودک در معرض خطر مشکلات درکی و ارتباطی و یادگیری در خانه و مدرسه است.

اختلال پردازش شنیداری و درک گفتار

بچه های مبتلا به اختلال پردازش شنیداری (APD) به طور عادی صدا را حس می کنند زیرا معمولاً می توانند صداهایی را که یک بار در یک محیط بسیار آرام (مانند اتاق تحت درمان با صدا) بشنوند. مشکل این است که آن ها معمولاً به راحتی تفاوت های جزئی بین صداها در کلمات را تشخیص نمی دهند ، حتی اگر صداها به اندازه کافی بلند باشند که به خوبی شنیده شود. این نوع مشکلات معمولاً زمانی اتفاق می افتد که سر و صدای پس زمینه وجود دارد که اغلب در موقعیت های اجتماعی صداهای پس زمینه وجود دارد. کودکان و نوجوانان مبتلا به اختلال شنیداری (APD) می توانند در درک آنچه به آن ها گفته می شود در هنگام حضور در مکان های پر سر و صدا مانند کلاس ، زمین بازی ، مدرسه یا مهمانی ، مشکل داشته باشند.

بسیاری از علائم اختلال پردازش شنیداری (APD) شبیه به علائم موجود در سایر اختلالات مانند تاخیر در گفتار ، ناتوانی در یادگیری ، اختلال بیش فعالی و کم توجهی و اختلالات شنیداری است. مراجعه به یک شنوایی شناس و تشخیص اختلال و در صورت تشخیص اختلال پردازش شنیداری و مراجعه به گفتاردرمانی ، می تواند به والدین برای بهبود شرایط کمک کند.

گفتاردرمانی به کودکان مبتلا به مشکلات پردازش شنیداری کمک می کند تا درک و مهارت های ارتباطی خود را از طریق انواع استراتژی ها و بازی ها بهبود بخشند. همچنین تغییراتی را در محیط ارتباطی کودک برای افزایش مجموعه مهارت های او ایجاد می کنند.

گفتار درمانگران مرکز جامع توانبخشی ایران می توانند مهارت های کودک شما را ارزیابی کنند تا تأثیر مشکلات پردازش شنیداری (APD) بر درک کودک شما از صداهای گفتار را تعیین کنند. گفتار درمانگران ما از اطلاعات ارزیابی برای افزایش درک و مهارت های ارتباطی کودک شما استفاده خواهند کرد. در صورت تمایل می توانید از راه زیر با ما در ارتباط باشید:

02188242410

نوبت   اینترنتی

راهکارهایی که می توانید برای کودکان دارای اختلال پرداز شنیداری (APD) در خانه انجام دهید

• راهکارهایی که می تواند در خانه به فرزند شما کمک کند:
• تا جایی که ممکن است نویز و صداهای پس زمینه را کاهش دهید.
• از کودک خود بخواهید وقتی صحبت می کنید به شما نگاه کند. این به کودک شما کمک می کند تا از سرنخ های بینایی برای پر کردن شکاف اطلاعات گفتاری استفاده کند.
• به فرزند خود دستورالعمل های کلامی ساده با کلمات کمتری بدهید و یک کلمه کلیدی برای به خاطر سپردن بهتر استفاده کنید.
• با صدای واضح با سرعت آهسته تر صحبت کنید. بلندتر صحبت کردن همیشه کمکی نمی کند.
• از فرزند خود بخواهید که دستورالعمل ها را برای شما تکرار کند تا از درک آن ها اطمینان حاصل کند.
• نوشتن دستورالعمل ها ، یادداشت ها ، یا لیست کارها با نمادهای بینایی و حفظ این روال ها و نمادها می تواند کمک کننده کند.
• استفاده از زیرنویس ها در تلویزیون و برنامه های رایانه ای می تواند برای بسیاری از بچه های مبتلا به اختلال پردازش شنیداری (APD) مفید باشد.

از همه این ها مهم تر این است که به فرزند خود یادآوری کنید که هیچ چیز برای شرمنده بودن وجود ندارد. همه ما به روش های مختلف یاد می گیریم. صبور باشد. این برای فرزند شما سخت است و زمان می برد. فرزند شما می خواهد خوب عمل کند و در حالی که آن ها برای موفقیت تلاش می کنند ، به صبر ، عشق و درک شدن ، نیاز دارند.

راهکارهایی که در مدرسه می تواند به کودکان دارای اختلال پردازش شنیداری (APD) کمک کند

معلمان و سایر کارکنان مدرسه ممکن است چیزهای زیادی در مورد اختلال پردازش شنیداری (APD) و چگونگی تأثیر آن بر یادگیری ، اطلاعاتی نداشته باشند. به اشتراک گذاشتن این اطلاعات و صحبت کردن در مورد آن می تواند به ایجاد درک در مورد این اختلال کمک کند.

اختلال پردازش شنیداری (APD) ناتوانی یادگیری محسوب نمی شود و بچه های مبتلا به اختلال پردازش شنیداری (APD) معمولاً در برنامه های آموزش ویژه قرار نمی گیرند. بسته به میزان دشواری کودک در مدرسه ، آن ها ممکن است واجد شرایط یک برنامه آموزش فردی باشند که هرگونه نیاز ویژه برای کلاس را بیان کند

راهکارهای مفید در مدرسه عبارتند از:

• گذاشتن صندلی کودک نزدیک به شخص اصلی که صحبت می کند. این باعث کاهش حواس پرتی صدا و دید بهتر می شود و دسترسی به گفتار را بهبود می بخشد.
• استفاده از وسایل کمکی دیداری قبل از آموزش کلمات جدید یا ناآشنا
• استفاده از درس های ضبط شده برای استفاده مجدد و بررسی بیشتر آن ها
• استفاده از برنامه هایی که با کمک رایانه طراحی شده برای کمک به یادگیری این کودکان

در مورد پیشرفت فرزند خود با تیم مدرسه در تماس باشید. یکی از مهمترین کارهایی که والدین و معلمان می توانند انجام دهند این است که بدانند که علائم اختلال پردازش شنیداری (APD) فرزند شما واقعی است و کودک وانمود به این علائم نمی کند. علائم و رفتارهای اختلال پردازش شنیداری APD چیزی نیست که کودک بتواند کنترل کند.

یک نگرش مثبت ، واقع بینانه و عزت نفس سالم در کودک مبتلا به اختلال پردازش شنیداری APD می تواند یک انگیزه برای کودک باشد. بچه های مبتلا به اختلال پردازش شنیداری APD می توانند به اندازه همکلاسی های خود موفق باشند. با صبر ، عشق و پشتیبانی آن ها می توانند هر کاری را که برای آن تلاش می کنند ، انجام دهند.

ترجمه توسط تیم مرکز جامع توانبخشی ایران