گفتار درمانی
گفتاردرمانی کودک برای تغذیه
- توضیحات
وقتی به گفتاردرمانی فکر می کنید ، احتمالاً فقط گفتار به ذهنتان خطور می کند اما در حالی که آسیب شناسان گفتار و زبان (گفتاردرمانگران) در درمان و بهبود اختلالات تغذیه و بلع هم کار می کنند.
درمان تغذیه و بلع برای بزرگسالان و نوزادان کاربرد دارد. برخی از بزرگسالان ممکن است شرایطی مثل تصادف را تجربه کنند که باعث مشکل در بلع می شود.
نوزادان ، در حین رشد به تدریج یاد می گیرند که چگونه غذا بخورند و مایعات بنوشند. تغذیه آن ها با مکیدن شروع می شود و سپس با یادگیری نحوه خوردن غذاها با بافت های مختلف و نوشیدن از فنجان و لیوان ادامه می یابد. در حین رشد آن ها و متناسب با سن رشدی شان ، کاملاً طبیعی است که غذا از دهانشان بیرون بریزد و یا در خوردن بعضی از بافت های غذایی مشکل باشند. این طبیعی است ولی باید بعد از مدتی از بین برود. اگر نوزاد شما همچنان به این روند ادامه می دهد و پیشرفتی در تغذیه و بلع ندارد ، ممکن است نیاز باشد که بررسی شوند.
ممکن است به شما گفته شده باشد که فرزندتان اختلال تغذیه دارد و اکنون فکر می کنید و می بینید که کودک شما در خوردن یا نوشیدن مشکل دارد. این مقاله درمورد آنچه والدین باید در مورد تغذیه درمانی و همچنین نقش درمان آنلاین در بهبود تغذیه کودکان بدانند ، می پردازد. درمان تغذیه به کودکانی که عملکرد غذا خوردن و یا بلعیدن شان به نوعی مشکل دارند ، کمک می کند. تغذیه درمانی می تواند به آسان تر و لذت بخش تر شدن خوردن وعده های غذایی و خوردن و آشامیدن مستقل کمک کند.
چه کسی درمان تغذیه ای را برای کودکان ارائه می دهد؟
درمان تغذیه در دوران کودکی توسط یک آسیب شناس گفتار و زبان یا گفتاردرمانگر که در این زمینه تخصص دارند ، ارائه می شود. گفتاردرمانی کودک برای تغذیه ، کمک می کند تا توانایی خود را در خوردن وعده های غذایی بهبود بخشد ، این بدان معناست که خوردن و آشامیدن انواع غذاها و مایعات را ممکن می سازد.
اختلال تغذیه یا دیسفاژی چیست؟
برای گفتاردرمانی کودک برای تغذیه ، کودک باید علائم اختلال تغذیه را نشان دهد. انجمن گفتار و زبان و شنوایی امریکا (ASHA) اختلالات تغذیه کودکان را این گونه توضیح می دهد:
اختلالات تغذیه شامل مشکل در مکیدن ، مشکل در خوردن از قاشق ، مشکل در جویدن یا حتی مشکل در نوشیدن از یک فنجان است. اختلالات بلع ، که به آن دیسفاژی نیز گفته می شود ، در انتقال مواد غذایی یا مایعات از دهان ، گلو یا مری به معده مشکل دارد. اختلالات تغذیه و بلع اغلب مربوط به سایر مشکلات پزشکی است اما ممکن است بدون علت شناخته شده هم رخ دهد. اختلالات تغذیه و بلع می تواند منجر به مشکلات بهداشتی ، یادگیری و اجتماعی شود.
چه عواملی باعث اختلال تغذیه کودکان می شود؟
- اختلالات دستگاه گوارش
- ضعف در عضلات صورت و دهان و گردن
- مشکلات تنفسی
- تولد زودهنگام کودک
- موقعیت نامناسب سر موقع تغذیه
- تاخیر رشدی کودک
- اختلالات سیستم عصبی
- شکاف لب و کام
چگونه تشخیص دهم فرزند من نیاز به گفتاردرمانی برای تغذیه دارد؟
علائمی که ممکن است در کودکان مبتلا به اختلالات تغذیه مشاهده شود عبارت اند از:
- نسبت به سن شان غذای کمتری می خورند.
- نسبت به سن شان از تنوع غذایی کمتری استفاده می کنند.
- رفتارهای نامناسب و مختل کننده در طول صرف وعده های غذایی
- در استفاده از ظروف یا وسایلی مانند فنجان یا قاشق به طور مناسب و خود به خودی در طول وعده های غذایی مشکل دارند.
- رشد فیزیکی آهسته است و افزایش وزن کمی دارند.
برخی از کودکان علائم و نشانه های خاصی از آسپیراسیون (وقتی غذا یا مایع به جای ورود به مری ، به نای یعنی مجاری هوایی وارد می شود) را نشان می دهند و در معرض خطر خفگی یا آسپیراسیون هستند. علائم و نشانه های خاصی از آسپیراسیون مشاهده می شود. اگر این نشانه ها وجود داشته باشد ، گفتاردرمانی کودک برای تغذیه لازم است.
علائم آسپیراسیون عبارت است از:
- هنگام غذا خوردن یا نوشیدن سرفه می کند.
- هنگام خوردن یا نوشیدن چشم ها قرمز می شود.
- هنگام خوردن یا نوشیدن چشم ها اشک آور می شود.
- صدای بلند یا خس خس در گلو در حین خوردن/نوشیدن یا بعد از آن شنیده می شود.
- هنگام خوردن یا نوشیدن احساس خفگی می کند.
- غذا را دهان خود نگه می دارد.
- در جویدن یا قورت دادن غذا مشکل دارد.
- در حرکت دادن زبان مشکل دارد.
- مدت زمان غذا خوردن خیلی طولانی می شود.
کودکانی که هر یک از این علائم را تجربه می کنند ، چه در دوران کودکی و چه در اواخر کودکی ، ممکن است اختلال تغذیه یا بلع داشته باشند و آن ها باید توسط یک گفتاردرمانگر ارزیابی شوند.
در طول گفتاردرمانی کودک برای تغذیه چه اتفاقی می افتد؟
هدف از گفتاردرمانی کودک برای تغذیه ، بهبود توانایی کودک در خوردن و نوشیدن انواع غذاها و مایعات بدون هیچ گونه خطری است.
- گفتاردرمانی کودک برای تغذیه ای ایمن
اگر ایمنی تغذیه نگران کننده باشد ، اولویت اصلی ، گفتاردرمانی کودک برای تغذیه خواهد بود. اما منظور از ایمنی مربوط به غذا خوردن چیست؟ منظور از ایمنی تغذیه این است که از راه هوایی محافظت شود و در حین خوردن و آشامیدن هیج ماده غذایی وارد راه هوایی نشود. مری و راه هوایی (نای) بسیار نزدیک بهم هستند. اگر غذا از راه هوایی عبور کند ، می تواند منجر به آسپیراسیون یا خفگی شود.
برخی از کودکان ممکن است ضعف عضلانی یا ضعف یا ناهماهنگیِ حرکتی-دهانی داشته باشند که این می تواند برای ایمنی تغذیه مشکل ایجاد کند و عوارضی به دنبال داشته باشد. گفتاردرمانی کودک برای تغذیه ممکن است بر روی تمرینات حرکتی-دهانی که برای افزایش قدرت و هماهنگی حرکات دهانی کودک انجام می شود ، متمرکز شود. به عنوان نمونه ، برخی از کودکان ممکن است قدرت فک ضعیف داشته باشند و برای جویدن نیاز به افزایش قدرت دارند. برای کودکان با این مشکلات ، تمرکز درمان بر روی یافتن غذاها و مایعاتی است که آن ها بتوانند به صورت ایمن و راحت مواد غذایی را مصرف کنند. برخی از کودکان به هیچ وجه قادر به خوردن ایمن از طریق دهان نیستند. آن ها ممکن است به روش های جایگزین تغذیه نیاز داشته باشند.
- گفتاردرمانی برای بد غذایی های کودک یا امتناع از غذا خوردن
برای کودکانی که غذای کافی یا انواع مختلفی از غذاها را نمی خورند ، گفتاردرمانی کودک برای تغذیه ، بر روی افزایش حجم و تنوع غذایی متمرکز خواهد شد. پایان نامه از نحوه ایجاد مشکل جسمی یا بلعیدن. با این حال ، برخی از کودکان به دلیل پاسخ های رفتاری یا مشکلات حسی هست که با حجم و تنوع غذا مشکل دارند. برخی از کودکان ممکن است به بافت های مختلط غذاها مانند سوپ پاسخ منفی دهند. برخی دیگر ممکن است بافت های ترد را دوست نداشته باشند که این حس ها نسبت به بافت های غذایی ، بد حسی نامیده می شود. اگرچه گفتاردرمانی کودک برای تغذیه برای همه غذاها ضروری نیست ، اما می توان در موارد شدید کمک کننده باشد. به عبارت دیگر ، همه غذاهای دلپذیر واجد شرایط همان شدت تغذیه درمانی نیستند.
به خاطر داشته باشید که عادت های غذایی اغلب در سنین پایین شروع می شود که این یک مرحله طبیعی است و بسیاری از کودکان از آن عبور می کنند. عادت کردن به خوردن یک سری غذاهای انتخابی اغلب با گذشت زمان از بین می رود ، اما اگر فکر می کنید از کنترل خارج شده است و طبیعی نیست ، می توانید گفتاردرمانی کودک را برای تغذیه او در نظر بگیرید. گفتاردرمانی به کودک کمک می کند تا حس های منفی در برابر غذاها کاهش یابد و یا از بین برود.
اگر احساس می کنید که فرزند یا کودک نو پای شما در خوردن و آشامیدن غذاها و مایعات مشکل دارد و یا ضعف در عضلات دهان یا مشکلات حسی-حرکتی دارد ، می توانید از گفتاردرمانگران با تجربه مرکز جامع توانبخشی ایران در این زمینه مشورت بگیرید. در صورت تمایل می توانید از راه های زیر با ما در ارتباط باشید:
گفتاردرمانی کودک برای تغذیه با ارزیابی شروع می شود. ارزیابی به درمانگران این امکان را می دهد تا بدانند که در درمان چه چیزی لازم است که مورد توجه قرار گیرد و چه چیزی را هدف درمان قرار دهند. در طول ارزیابی ، آن ها کودک را با غذاها و مایعات مختلف برای مشاهده مهارت های جویدن و بلع به کودک ارائه می دهند. آن ها همچنین واکنش کودک به غذا و میزان مصرف آن ها را تماشا می کنند.
در مورد درمان آنلاین یا حضوری با گفتاردرمانگر خود صحبت کنید. وضعیت هر کودک متفاوت است ، بنابراین حتما با گفتاردرمانی که فرزند شما را ارزیابی می کند صحبت کنید. آن ها قادر خواهند بود بهترین توصیه را برای نیازهای منحصر به فرد فرزند شما ارائه دهند. در بسیاری از موارد آسیب شناسان گفتار و زبان (گفتاردرمانگران) ، درمان تغذیه را به کودکان ارائه می دهند. همچنین متخصصان تغذیه می توانند در کنار گفتاردرمانی برای تغذیه و کمک به والدین برای مدیریت وزن و رشد کودکان ارائه دهند.
استراتژی ها و تکنیک هایی که می توانید در خانه با کودکان خود امتحان کنید
در اینجا برخی از ترفندها و نکات وجود دارد که می تواند برای والدینی که علاقه مند هستند از تکنیک های درمانی تغذیه کودکان در خانه استفاده کنند ، کمک کننده باشد. به یاد داشته باشید که هر کودک متفاوت است و استراتژی هایی که برای یک کودک کار می کند ممکن است برای دیگری کار نکند.
- به جای فشار آوردن به کودکان برای خوردن غذا ، به مشکل تغذیه آن ها کمک کنید. به کودک خود اجازه دهید به روشی راحت ، غیر تهدیدآمیز و سرگرم کننده در مورد بافت های غذایی بیاموزد. یکی از راه های انجام این کار صحبت کردن در مورد انواع مختلف غذا ، استفاده از هر پنج حواس برای توصیف غذاها است. از آن ها بخواهید که غذای خود را لمس کنند بو کنند و... .
- برای جلب توجه بچه ها می توانید چیزهای سرگرم کننده ای را در بشقاب غذایشان ایجاد کنید. با تزیین پنکیک تصویر یک مرد را درست کنید یا داستانی در مورد یک جنگل با کلم بروکلی ایجاد کنید. بازی کردن به این صورت می تواند به فرزند شما کمک کند تا ارتباط مثبت بیشتری با مواد غذایی که معمولاً از آن اجتناب می کند ، بگیرد.
- به فرزندتان اجازه دهید به شما در تهیه غذا کمک کنند تا آن ها بتوانند با آنچه می خورند ارتباط سالم تری برقرار کنند.
- اگر کودک شما دوست ندارد غذای خود را مخلوط کند ، می توانید از یک بشقاب تقسیم شده استفاده کنید. انواع مختلفی از غذاها را می توان در بخش های مختلف بشقاب قرار داده تا فرزند شما به راحتی آن ها را بخورد.
- می توانید از قاشق های فانتزی و کم عمق استفاده کنید چون که به فرزندتان اجازه می دهد با هر بار گذاشتن قاشق در دهان مقدار کمی غذا را با سرعت بیشتری بخورد.
- قبل از تغذیه با قاشق و چنگال ، آن ها را تشویق کنید تا ظروف را کشف کنند (با ضربه زدن به ظروف). همچنین با استفاده از لیوان ها و فنجان های شفاف توجه آن ها را جلب کنید. در این حالت کودک با دیدن اینکه در لیوان چه چیزی هست بدون نگرانی آن را می نوشد و باعث کاهش استرس ناآشنایی مایع درون لیوان می شود.
- اگر فرزند شما با یک قاشق غذا خوردن راحت نیست ، به آنها اجازه دهید از هر چیزی که دوست دارند استفاده کنند. به آن ها اجازه دهید با استفاده از دستان خود ، غذا بخورند. به آن ها اجازه دهید تا از روند غذا خوردن لذت ببرند.
- اگر برای تمیز نگه داشتن لباس و دهان کودک به کودکان فشار وارد کنید ، ممکن است علاقه ای به تلاش جدید برای غذا خوردن نداشته باشند. بگذارید بچه ها غذای خود را آشفته بخورند. سعی کنید تا پایان غذا ، صورت یا دست کودک را تمیز نکنید.
- اگر کودک شما با غذا بازی می کند ، سر او فریاد نزنید (حتی اگر فقط آن را مزه کند و سپس آن را بیرون بیندازد. بگذارید او با سرعت خود غذا بخورد و به غذاهایی که دوست دارد برسد. هرگز کودک را به خوردن و نوشیدن طعم هایی که دوست ندارد ، مجبور نکنید. اگر آن ها از شما بترسند ، از خوردن غذا امتناع می کنند. به او بگویید که مجبور نیست هر چیزی را که دوست ندارد بخورد.
تکنیک های درمانی گفته شده برای تغذیه کودکان می تواند کمک کند که غذا خوردن برای کودک شما سرگرم کننده باشد.
آیا می توان از گفتاردرمانی برای تغذیه کودکان نوپا استفاده کرد؟
اگر کودک با برخی از چالش ها برای تغذیه کردن روبرو است ، ممکن است از سنین بسیار زودتر نیاز به تغذیه درمانی داشته باشد. اگر متوجه شده اید که فرزند شما در برخی از موارد تغذیه عقب مانده است ، صبور باشید و با یک گفتاردرمانگر مشورت کنید. hگر کودک نوپای شما حتی بعد از یک سالگی ، فقط به خوردن غذای کودک ادامه می دهد ، و او نمی داند که چگونه بجود یا اینکه هر بار که مایعی می نوشند سرفه می کند ، ممکن است نیاز به گفتاردرمانی کودک برای تغذیه داشته باشد. در این صورت می توانید با یک گفتاردرمانگر مشورت کنید تا کودک شما را ارزیابی کند.
پیشنهاداتی را که گفتاردرمانگر کودک شما برای فرزندتان در مدرسه و خانه ارائه می دهد ، پیگیری کنید. تمام روش های درمانی که توسط گفتاردرمانگر ارائه می شود به طور خاص متناسب با مسئله خاص کودک شما انجام خواهد شد.
گزارش