اختلالات مشابه اختلال طیف اوتیسم
تا چند دهه پیش، اکثر مردم هرگز نام اوتیسم را نشنیده بودند. ولی امروزه احتمالا شما مرتباً در مورد اوتیسم مطلبی را می شنوید. اوتیسم مخفف اختلال طیف اوتیسم (ASD) است.

  این اختلال، به گروهی از اختلالات رشدی عصبی (یا اختلال در مسیرهای مغزی) اشاره دارد که سبب ایجاد مشکلات رفتاری و ارتباطی در کودک می شوند. اختلال طیف اوتیسم (ASD)، معمولاً در اوایل کودکی ظاهر می شود؛ اما در بزرگسالان نیز می تواند تشخیص داده شود.
برخی از علائم و رفتارها با اختلال طیف اوتیسم (ASD) مرتبط هستند، مانند عدم برقراری تماس چشمی. 

از مقاله " آیا عدم تماس چشمی به تنهایی نشانه ای از اوتیسم است؟ " دیدن فرمایید

علائم اوتیسم در هر کودکی که این اختلال را دارد متفاوت می باشد. در برخی از کودکان اختلال طیف اوتیسم (ASD)، ممکن است علائم آنقدر خفیف باشند که سایر افراد به سختی متوجه آن شوند؛ و
در برخی دیگر از کودکان ممکن است علائم آنقدر شدید باشند که تأثیر عمده ای بر زندگی آنها بگذارد.برخی از علائم اوتیسم مشابه علائم سایر اختلالات می باشند. در نتیجه، برخی از اختلالات را می توان با اوتیسم اشتباه گرفت.  این گونه اشتباهات مشکل ساز خواهد بود؛ زیرا به کاربردن روش های درمانی اوتیسم برای کودکی که این اختلال را ندارد احتمالاً  چندان موثر نخواهد بود. همچنین، کودکی که مشکل سلامتی دیگری دارد که شبیه مسمومیت با سرب است، ممکن است به درمان‌هایی نیاز داشته باشد که هیچ ارتباطی با درمان های مرتبط با اوتیسم ندارند.

اختلالاتی که ممکن است با اختلال طیف اوتیسم اشتباه گرفته شوند:

این اختلالات شامل موارد زیر می باشند:

* تاخیر در گفتار، مشکلات شنوایی و یا سایر تأخیرهای رشدی و تکاملی:

تأخیر در رشد و تکامل کودک هنگامی رخ می دهد که کودک شما توانایی انجام فعالیت هایی که پزشکان از او انتظار داشته و سایر کودکان هم سن و سالش نیز این فعالیت ها را انجام می دهند را ندارد.

 از مقاله "توضیحات تکمیلی در مورد تاخیر تکاملی در کودکان " دیدن کنید
‏
این گونه مشکلات می توانند شامل مشکلات گفتار و زبان و یا شنوایی نیز باشند. مشکلات در مهارت های حرکتی ظریف، مشکلات در ارتباطات و تعاملات اجتماعی، و اختلال در مهارت های تفکر و حل مساله نیز ممکن است در کودک رخ دهد. 
در حالی که کودکان طیف اوتیسم نیز ممکن است تاخیر در رشد و تکاملشان داشته باشند، ولی وجود این گونه تاخیر ها در کودک ممکن است به دلایل دیگری مانند مسمومیت با سرب و یا سندرم داون بوده، و یا حتی هیچ گونه علت شناخته شده ای نداشته باشد.

اوتیسم از جمله شایعترین اختلالات در کودکان می باشد که میتواند بر جنبه های مختلف عملکردی بیماران تاثیر بگذارد. اگر شدت علائم این اختلال زیاد باشد مشکلات زیادی در عملکرد اجتماعی و فعالیت های روزانه برای کودک و خانواده به وجود می اید. مرکز جامع توانبخشی ایران با بهره گیری از مجرب ترین درمانگران  اماده ی ارائه ی خدمات به شما عزیران می باشد. برای برقراری ارتباط با ما می توانید از طریق روش های زیر با ما در ارتباط باشید:

02188242410

نوبت دهی اینترنتی

* داشتن علایق محدود:

گاهی اوقات، کودکان طیف اوتیسم به فعالیت ها و یا اشیای خاصی مانند نقشه ها و یا پنکه های سقفی علاقه زیادی پیدا می کنند. حتی میزان علاقه آنها ممکن است وسواس گونه نیز به نظر برسد. 
اما داشتن این گونه علاقه ها لزوما به این معنی نیست که کودکی حتما در طیف اوتیسم قرار دارد. کودکان طیف اوتیسم علاوه بر داشتن چنین علایقی، علائم دیگری از جمله مشکل در تعاملات اجتماعی را نیز خواهند داشت.

* هوش بالا و شروع به خواندن از سن کم:

کودکانی که در سنین پایین می توانند بخوانند و یا نشانه های دیگری از هوش بالا را نشان می دهند نیز گاهی اوقات در طیف اوتیسم قرار می گیرند. خصوصا این حالت می تواند برای کودکان مبتلا به هایپرلکسیا صادق باشد؛ هنگامی که کودک خیلی زود شروع به خواندن می کند و یا نشانه های دیگری از هوش بالا را نشان می دهد، اما ممکن است در برقراری ارتباط با دیگران دچار مشکل شود. در حالی که کودکان مبتلا به هایپرلکسیا نیز ممکن است در طیف اوتیسم قرار بگیرند، ولی هایپرلکسیا و اوتیسم همیشه همراه با هم رخ نمی دهند.

* مشکلات حسی و پردازش حسی:
برخی از کودکان نسبت به نور، صدا و یا لمس بسیار حساس هستند.  فعالیت هایی مانند در آغوش گرفته شدن و یا شنیدن صداهای بلند ممکن است این کودکان را ناراحت کرده و یا سبب شود که نتوانند ارتباط برقرار کنند. 
یک کودک دارای اختلال طیف اوتیسم نیز ممکن است این گونه مشکلات پردازش حسی را داشته باشد، اما علائم دیگری از اوتیسم مانند تاخیر در گفتار را نیز دارد.


از مقاله "معجزه کاردرمانی در اختلالات پردازش حسی کودکان" دیدن کنید

* مشکلات و اختلالات روانی:

وجود اختلالات روانی در کودکان ممکن است باعث بروز رفتارهای وسواس گونه، مشکلات گفتاری و ارتباطی و سایر اختلالات شود که ممکن است به نظر اختلال اوتیسم باشند، در صورتی که اینطور نیست.
نمونه هایی از این اختلالات عبارتند از:
* اختلال شخصیت اجتنابی یا دوری گزین
* اختلال وسواس فکری عملی یا جبری (OCD)
* اختلال دلبستگی واکنشی
* اختلال ارتباط اجتماعی (عملی)
* اسکیزوفرنی که به ندرت در کودکان اتفاق می افتد

* مسمومیت با سرب:
سرب فلزی است که می تواند به مغز آسیب برساند. اگر کودکی با خوردن تراشه های رنگ یا نوشیدن آب حاوی ذرات سرب دچار مسمومیت با سرب شود، ممکن است دچار تاخیر در رشد و تکامل و مشکلات یادگیری شود. 
به نظر می رسد این گونه مشکلات با اختلال طیف اوتیسم نیز مرتبط باشند. برخی از تحقیقات نشان می دهند که مسمومیت با سرب ممکن است منجر به بروز اختلال اوتیسم شود، اما ارتباط میان آنها مشخص نیست.  کودکانی که برای مسمومیت با سرب تحت درمان قرار می گیرند، ممکن است علائم و مشکلات مرتبط با این مسمومیت در آنها بهبود یابد، بنابراین تشخیص درست آن بسیار اهمیت دارد.


* اختلالات ژنتیکی:

در حالی که برخی از اختلالات ژنتیکی همراه با اوتیسم رخ می دهند (مانند سندرم داون یا توبروس اسکلروزیس)، ولی برخی دیگر از این اختلالات ممکن است با اوتیسم اشتباه شوند. اخیرا مطالعه ای نشان داده است که به حدود ۵۰ درصد از کودکان مبتلا به یک اختلال ژنتیکی که سندرم حذف 22q11.2 یا سندرم دی جرج نامیده می شود، گفته می شود که اوتیسم دارند.
در صورتی که این کودکان در طیف اوتیسم نیستند. این تشخیص به این دلیل است که بسیاری از علائم سندرم حذف 22q11.2، از جمله تاخیر در رشد گفتار، می تواند از نشانه های اوتیسم نیز باشد.

سوالاتی که می بایست از پزشک کودک خود بپرسید؟

برای تشخیص اوتیسم، پزشک متخصص، رشد و تکامل، مهارت های گفتاری، ارتباطی و رفتار کودک شما را بررسی می کند.  ممکن است پزشک متخصص با مشاهده رفتار کودک، از شما (و احتمالاً کودکتان اگر توانایی صحبت کردن را داشته باشد) سوالات مختلفی را  پرسیده، و سوابق پزشکی او را نیز بررسی

کند. چنانچه پزشک فکر کند که ممکن است کودک شما در طیف اوتیسم (ASD) باشد، ارزیابی اوتیسم را پیشنهاد می کند. به این صورت که تیمی از کارشناسان متخصص در زمینه اوتیسم شامل یک متخصص مغز و اعصاب کودکان، روانشناس کودک، روانپزشک کودک، متخصص کاردرمانی و گفتار درمانی کودک و یا سایر متخصصان، یک سری آزمایشات و غربالگری ها را انجام می دهند تا ببینند که آیا کودک شما در طیف اوتیسم می باشد و یا مشکلات دیگری، مانند اختلالات گفتاری و یا روانی دارد.

چنانچه فکر می کنید که ممکن است برای کودک شما به اشتباه تشخیص اوتیسم داده شده باشد و ممکن است اختلالات و مشکلات دیگری داشته باشد، این سوالات را از پزشک کودک خود بپرسید:

* آیا شنوایی کودکم را بررسی کرده اید؟
مشکلات و اختلالات شنوایی می توانند باعث تاخیر در رشد گفتار و ایجاد مشکلات دیگری شوند که می توانند با اوتیسم اشتباه گرفته شوند.

* آیا آزمایشات و ارزیابی های دیگری وجود دارند که باید انجام داده و در نظر گرفته شوند؟
به عنوان مثال، چنانچه در یک خانه قدیمی زندگی می‌کنید، ممکن است بخواهید آزمایشی برای بررسی وجود سرب در خون کودکتان را انجام دهید.

* آیا می توانم به متخصص یا تیمی از متخصصان برای بررسی و اطلاعات بیشتر مراجعه کنم؟
چنانچه پزشک کودک شما تشخیص بدهد که کودک شما در طیف اوتیسم است، اما هنوز به سایر متخصصان مراجعه نکرده اید، برای بررسی و تشخیص دقیق تر می توانید به متخصص مغز و اعصاب کودکان، روانپزشک کودکان، متخصص کاردرمانی، گفتاردرمانی و یا سایر متخصصان در زمینه اوتیسم مراجعه کرده و اطلاعات بیشتری را کسب کنید.

از مطالب زیر دیدن فرمایید:
نقش کاردرمانی جسمی و ذهنی در اوتیسم 

روش‌های گفتاردرمانی در اوتیسم


* آیا می‌توانیم درمان را برای کودک شروع کنیم، حتی اگر مطمئن نباشیم که دقیقا مشکل کودک چیست؟
چنانچه کودک شما دارای تاخیرهای رشدی و تکاملی بوده (و ممکن است در طیف اوتیسم باشد و یا حتی نباشد)، درمان هایی مانند کاردرمانی جسمی، کاردرمانی حسی، گفتار درمانی، کاردرمانی ذهنی و یا آموزش مهارت های اجتماعی می توانند به بهبود و پیشرفت کودک شما بسیار کمک کنند.

ترجمه توسط تیم پژوهشی مرکز توانبخشی اوتیسم ایران