آیا کودکان فلج مغزی در نهایت به راه رفتن می رسند؟
- توضیحات
فلج مغزی مجموعه ای از اختلالات حرکتی مختلفی را در بر می گیرد که می توانند بر حرکت، تعادل، وضعیت بدنی و هماهنگی کودک تأثیر بگذارند. بنابراین، توانایی راه رفتن کودک در درجه اول به محل آسیب مغزی و
شدت آسیب کودک فلج مغزی بستگی دارد. با این وجود، اکثر کودکان فلج مغزی با کمک کاردرمانی می توانند راه بروند و یا یاد بگیرند که توانایی راه رفتن و سایر مهارت های حرکتی خود را بهبود بخشند.
آیا کودکان سی پی می توانند راه بروند؟
بله، بسیاری از کودکان سی پی می توانند با کمک کاردرمانی راه بروند! در واقع، بیش از نیمی از کودکان سی پی می توانند به تنهایی و بدون وسایل کمکی مانند واکر و یا عصا راه بروند. فلج مغزی می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد و نواحی مختلفی از بدن کودک را تحت تاثیر قرار دهد. معمولا، کودکان سی پی که توانایی راه رفتن دارند، اختلالات حرکتی خفیف تا متوسطی در اندام های تحتانی خود (پاهایشان) دارند. و این سوال پیش می آید که آیا فلج مغزی خفیف نگران کننده است؟
غالبا، این گونه اختلالات حرکتی با کمک جلسات کاردرمانی، فیزیوتراپی، استفاده از ارتزها، شل‌کننده‌های عضلانی و یا تزریق بوتاکس کنترل می‌شوند. حتی اگر راه رفتن مستقل برای برخی از کودکان فلج مغزی امکان پذیر نباشد، ولی بسیاری از کودکان فلج مغزی با استفاده از وسایل کمک حرکتی، هنوز می توانند عملکرد داشته باشند و کیفیت زندگی بالایی را بدست آورند و باید باور های غلط را در مورد کودک فلج مغزی از خود دور کرد.
همچنین، کودکان فلج مغزی با یادگیری روش های تطبیقی می توانند استقلال عملکردی خود را به حداکثر رسانده و زندگی رضایت بخشی داشته باشند.
کلینیک ایران یکی از پیشگامان در زمینه کاردرمانی برای راه افتادن کودکان فلج مغزی است شما میتوانید از تجربیات متخصصین ما از یکی از راههای زیر بهره مند شوید :
طبقه بندی توانایی راه رفتن در کودکان سی پی:
شدت فلج مغزی اغلب از طریق سیستم طبقه بندی عملکرد حرکتی درشت (GMFCS) مورد بررسی قرار می گیرد. این سیستم شامل ۵ سطح است که سطح ۱ خفیف ترین و سطح ۵ شدیدترین میزان فلج مغزی را نشان می دهد.
به طور کلی، کودکان در سطوح ۱ و ۲ این سیستم قادر به راه رفتن مستقل هستند. در مقابل، کودکان در سطوح ۳ و ۴ این سیستم توانایی راه رفتن محدودتری دارند و نیاز به استفاده از وسایل کمکی برای راه رفتن در مسافت های کوتاه دارند. کودکان در سطح ۵ این سیستم دارای اختلالات حرکتی بسیار شدید بوده و برای حرکت نیاز به صندلی چرخدار با کمک مراقب دارند.
مطالعه ای میزان پایداری سطوح سیستم طبقه بندی عملکرد حرکتی درشت (GMFCS) را در ۶۱۰ کودک فلج مغزی مورد بررسی قرار داده است.
در طول مدت مطالعه، ۷۳ درصد کودکان در همان سطح اولیه GMFCS خود باقی ماندند و ۲۷ درصد آنها پس از ارزیابی، در تاریخ بعدی مجدداً طبقه بندی شدند. این مطالعه نشان داد در حالی که سطوح GMFCS به طور کلی ثابت هستند، ولی می توانند تغییر نیز کنند؛ به عبارتی بهبود و پیشرفت در کودکان فلج مغزی امکان پذیر می باشد. در نظر داشته باشید که اکثر بهبودها و پیشرفت‌ها در سطوح GMFCS در کودکان فلج مغزی زیر ۵ سال دیده می‌شود. این موضوع اهمیت مداخلات درمانی زودهنگام در مدیریت و درمان کودکان فلج مغزی را نشان می‌دهد
با یک اختراع جدید و شگفت انگیز به نام گیت پلیت برای کمک به تعادل کودکان سی پی آشنا شوید
احتمال راه افتادن کودک سی پی خود را پیش بینی کنید
با کاربرد اسپایدرکیج در کودکان فلج مغزی آشنا شوید
چگونه نحوه راه رفتن در کودکان فلج مغزی را بهبود بخشیم؟
مغز انسان می تواند برای ایجاد تغییرات تطبیقی و بهبود عملکردهای حرکتی از خاصیت نوروپلاستیسیته (توانایی سیستم عصبی مرکزی برای سازماندهی مجدد خود) استفاده کند. با تحریک مداوم مغز از طریق تکرار تمرینات مناسب، کودکان فلج مغزی ممکن است بتوانند توانایی راه رفتن خود را به میزان زیادی بهبود بخشند.
در ادامه به توضیح مداخلات درمانی موثری می پردازیم که می توانند به کودکان فلج مغزی کمک کنند تا تحرک خود را به میزان قابل توجهی بهبود بخشند:
* میزان اسپاستیسیته را در کودکان فلج مغزی مدیریت کنید:
در حدود ۸۰ درصد از کودکان فلج مغزی، به فلج مغزی اسپاستیک مبتلا هستند که این نوع فلج مغزی با تون عضلانی بالا (اسپاستیسیته) مشخص می شود. به طور کلی، زمانی که یک کودک فلج مغزی با الگوی اشتباه راه می‌رود، به این دلیل است که اسپاستیسیته زانو، لگن و یا مچ پای او را به سمت خاصی می‌کشد. اگر میزان اسپاستیسیته به درستی مدیریت نشود، می تواند در طول زمان پیشرفت کرده و توانایی راه رفتن کودک را در معرض خطر قرار دهد.
روش های درمانی اسپاستیسیته مانند تزریق بوتاکس و یا شل‌کننده‌های عضلانی می‌توانند به طور موقت به تسکین تون عضلانی بالا کمک کنند تا کودکان بتوانند بهتر در جلسات کاردرمانی و فیزیوتراپی حضور یابند و احتمالاً بهبودهای طولانی مدت بیشتری داشته باشند.
* کودک را به جلسات کاردرمانی ببرید:
در جلسات کاردرمانی، کودک شما می تواند تمریناتی را بیاموزد که به بهبود توانایی و مهارت های حرکتی او در درازمدت کمک خواهند کرد. یک متخصص کاردرمانی توانایی‌های عملکردی کودک شما را ارزیابی کرده و یک برنامه درمانی مناسب او را ایجاد می‌کند تا دامنه حرکتی و مهارت های کودک را به حداکثر برساند، عضلات سفت او را کشش داده و عضلات کمتر استفاده شده او را نیز تقویت کند.
تمرین راه رفتن نوعی از کاردرمانی است که بر بهبود عملکرد راه رفتن کودک تمرکز دارد.
این نوع از تمرینات می توانند شامل به کار بردن تمرینات و تجهیزات مختلف باشند. به عنوان مثال، کودکان می توانند در هنگام راه رفتن بر روی تردمیل از تسمه ای استفاده کنند که به حفظ وزن بدن آنها کمک کند. این حالت به کاهش فشار وارد شده به مفاصل کودک کمک کرده و در نتیجه کودک می تواند بر روی فرم صحیح راه رفتن تمرکز کند.
برخی از متخصصان کاردرمانی ممکن است آب درمانی در فلج مغزی را توصیه کنند. شناور بودن بر روی آب می تواند تمرین قدم برداشتن و راه رفتن مناسب را برای کودک آسان تر کرده و مقاومت در برابر آب نیز می تواند به تقویت بیشتر عضلات کمتر استفاده کودک کمک کند.
در نظر داشته باشید که به همان اندازه که شرکت در جلسات کاردرمانی اهمیت دارد، تکرار تمرینات و مهارت های آموخته شده در جلسات کاردرمانی در خانه نیز اهمیت دارد. انتقال تمرینات کاردرمانی به زندگی روزمره برای بهبود راه رفتن عملکردی کودک در دراز مدت ضروری می باشد. تحریک مداوم مغز از طریق تکرار تمرینات مناسب می تواند به بهبود سازماندهی مجدد مسیر های عصبی در مغز برای کاهش دائمی اسپاستیسیتیه و بهبود الگوهای حرکتی کمک کند.
* از ارتزهای مناسب کودکان استفاده کنید:
ارتزهایی مانند بریس‌ها، گچ‌گیری‌ها و آتل‌ها از جمله وسایلی هستند که به تراز مناسب اسکلتی عضلانی کودکان کمک می‌کنند.
از آنجایی که کودکان فلج مغزی دارای تون عضلانی غیرطبیعی هستند، پوشیدن ارتز می‌تواند حمایت اضافی لازم را برای کاهش وضعیت بدنی نامناسب، کشیده تر کردن ملایم عضلات سفت و محدود کردن حرکات ناخواسته را برای این کودکان فراهم کند.
در نظر داشته باشید در حالی که داشتن عملکرد بسیار اهمیت دارد، حفظ فرم مناسب برای جلوگیری از بدتر شدن عملکرد در طولانی مدت نیز ضروری می باشد. با تمرکز بر حفظ فرم صحیح، کودکان فلج مغزی می توانند تحرک طولانی مدت بهتری را در خود تقویت کنند.
* به دنبال مداخلات درمانی زودهنگام باشید:
با تقویت مسیرهای عصبی در مغز، عادات و الگوهای حرکتی از طریق تکرار بسیار زیاد تمرینات مناسب شکل می گیرند. هرچه زودتر به دنبال گزینه‌های درمانی و مدیریت مناسب فلج مغزی برای کودک خود باشید، زمان کمتری برای ایجاد الگوهای حرکتی نامناسب (که منجر به عادت‌های نامناسب و ضعف کودک می‌شوند) وجود خواهد داشت.
به علاوه، مغز کودکان دارای میزان بالاتری از خاصیت نوروپلاستیسته می باشد؛ این موضوع به این معناست که یادگیری عادات جدیدی که می‌توانند جایگزین عادات و الگوهای نامناسب شوند، برای کودکان آسان‌تر از بزرگسالان خواهد بود.
* کودک خودت را به چالش بکشید:
به خاطر داشته باشید تقویت مسیرهای عصبی در مغز برای بهبود راه رفتن کودکتان یک شبه اتفاق نمی افتد. برای بهبود و ارتقای سازگاری های عصبی در مغز هزاران تکرار لازم است؛ بنابراین اعتماد به این فرآیند و ادامه دادن تمرینات ضروری می باشد.
انگیزه کودک به عنوان یک عامل اصلی و تعیین کننده در تکامل و بهبود توانایی های حرکتی پایه در کودکان سی پی در نظر گرفته می شود.
بدون مشارکت، کودکان به راحتی می توانند انگیزه خود را از دست بدهند.
یکی از مؤثرترین روش ها برای بهبود این مشارکت این است که اطمینان حاصل کنید که کودکتان به طور مداوم به چالش کشیده می شود.
هر چه یک کودک درگیرتر باشد، بیشتر احتمال دارد که به تکرار تمریناتی که برای بهبود نیاز دارد ادامه دهد. اگر مطمئن نیستید که چگونه تمرینات کودک خود را جذاب تر و چالش برانگیزتر کنید، از متخصصان با تجربه در این زمینه کمک بگیرید.
راه رفتن کودکان فلج مغزی: نکات کلیدی:
فلج مغزی یک ناتوانی و اختلال حرکتی است که ممکن است بر توانایی راه رفتن کودکان تأثیر بگذارد. شدت و محل آسیب مغزی ایجاد شده بر میزان اختلالات حرکتی و قسمت های مختلفی از بدن تأثیر می گذارد.
خوشبختانه، عملکردهای تحت تأثیر فلج مغزی را می توان از طریق تحریکات و تمرینات مکرر سازماندهی کرده و بهبود بخشید. به لطف ویژگی سازگاری مغز، همیشه امیدی برای بهبود وجود دارد.
هرچه کودکان فلج مغزی بیشتر با استفاده از عضلات آسیب دیده خود تمرین کنند، مسیرهای مغزی آنها قوی تر شده و حرکات آنها نیز طبیعی تر خواهد شد.
در رابطه با این مقاله میتوانید از طریق لینکهای زیر از دو مطلب خواندنی هم استفاده کنید:
آیا کودکان سی پی خوب می شوند؟
راه افتادن کودک فلج مغزی به چه عواملی بستگی دارد؟